Budynki, w których znajdował się klasztor, należały do Katedry Świętej Trójcy, zostały zbudowane w XVI wieku. Szkoła arystokratyczna mieściła się w czterech salach nowego budynku, a resztę pomieszczenia zajmowało schronienie dla osób starszych i niepełnosprawnych.

W 1829 r. biskup Kacper Cieciszowski wysłał do Łucka przedstawicieli zakonu Szarytek. Sierociniec „Angelica” i szpital dla osób starszych został im od razu przekazany do opieki. Działania szarytek koncentrowały się na opiece nad osobami w tych placówkach i ich wychowaniu. Reszta sali nadal była zajęta przez szkołę. Przez pewien czas istniało tu gimnazjum. Przez pewien czas wykładał tam Pantełejmon Kulisz.

W połowie XIX w. władze rosyjskie aktywnie walczyły z katolicyzmem na Wołyniu, w wyniku czego wiele klasztorów i kościołów zostało zamkniętych. To samo stało się z klasztorem Szarytek. W 1866 r. on został zniesiony, wraz z nim było zlikwidowano szkołę szlachecką.

Na początku lat 90. budynek zajęła kuria biskupia kościoła rzymskokatolickiego w Łucku. Obecnie znajduje się tutaj rezydencja ordynariusza łuckiego biskupa Marcjana Trofimiaka. Swoją siedzibę ma w nim również Maltańska Służba Medyczna.