Budowa świątyni i przylegającego do niej kolegium odbyła się w latach 1616–1639 według projektu włoskiego architekta Giacomo Briano. Ulepszenia i pewne zmiany w strukturze Łuckiego kościoła zakonu jezuitów (Societas Iesu) zostały spowodowane przez architektów Benedykta Molly, Pawła Giżyckiego, Andrija Ahorna, Józefa Uminskiego, Michaiła Sobolewskiego, Faustyna Grodzickiego. Początkowo jego architektura była renesansowa, następnie częściowo barokowa i klasyczna. Ogólnie świątynia jest trzypunktową bazyliką w kształcie krzyża, opartą na greckim krzyżu z galeriami ronda i dwiema wieżami na rogach głównej fasady. Fasada główna jest najbogatsza pod względem kompozycyjnej gry tomów, płaszczyzn i osi. Centralnym elementem jest rzeźba Matki Boskiej stojącej na kuli ziemskiej i walczącej z wężem. Na dolnym poziomie po lewej stronie wejścia znajdują się rzeźby Piotra i Pawła. Kościół jest również znany z podziemi, które w niektórych miejscach mają nawet trzy poziomy. Ponadto doskonała akustyka wzmacnia dźwięk wielkiego organu, który nie tylko towarzyszy liturgii, ale także wykonuje arcydzieła muzyki klasycznej na koncertach organizowanych w kościele. Kolegium jezuickie przylegające do kościoła było znanym uniwersytetem z ogromną biblioteką i teatrem studenckim. Z reguły w Collegium uczestniczyły dzieci szlachty Wołyńskiej, rzadziej mieszczanie.
–
Wstęp wolny
ul. Каfedralna, 6
Budynki, w których znajdował się klasztor, należały do Katedry Świętej Trójcy, zostały zbudowane w XVI wieku.
Klasztor pierwszego łuckiego żeńskiego zakonu katolickiego. W 1624 r. burmistrz łucki i kanclerz litewski Stanisław Albrecht Radziwiłł przekazał brygidkam swój pałac, który znajdował się na Zamku Dolnym.
Park Kultury i Rekreacji imienia 900-lecia Łucka to około 19 hektarów zielonego masywu, uważany jest za największy i najszerszy zielony obszar.
Udzielamy informacji o historii, kulturze, architekturze, zakwaterowaniu i gastronomii Łucka dla jego mieszkańców i gości.
15 września 1933 roku polski inżynier Władysław Tryliński uzyskał patent № 18232 na brukowanie jezdni drogowych i chodników z płyt betonowych w kształcie sześciokąta foremnego.